วันศุกร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2554

คิดถึงบ้าน...อยู่ต่างประเทศ สวยยังไงก็ไม่เหมือนอยู่บ้านเรา...


คิดถึงบ้าน

เคยคิดว่า...
เบื่อเมืองไทย...ทำไมมันวุ่นวายจัง

โดยเฉพาะเรื่องการเมือง...
คนไทยทะเลาะกัน..."ทำไม?"...งง

ดูเหมือนเป็นเรื่องสำคัญ
แต่ว่าไปมันก็ไกลตัว

คนอย่างเราๆ..จะไปแก้ไขอะไรได้!

เอาแค่ถกกันมันส์ๆ...ก็น่าจะพอแล้ว

สังคมไทยเปลี่ยนไป...สีใครสีมัน...บางคนบอกไม่มีสี
บางที...อาจเป็นกลุ่มใหม่...คือ "สีที่ไม่มีสี" นั่นเอง

เคยคิดว่า...
หนีไปอยู่ต่างประเทศดีกว่า...จะดีไหม?

คราวนี้ได้ลอง..."ชิมลาง" บ้างเล็กน้อย

เออ..เอาเข้าจริง...ว่าไป...บ้านเราก็ยังน่าอยู่ "กว่าเยอะ!"

ใครจะถกเถียงกัน...เอาว่ะ!..."ช่างหัวมัน" เสียบ้าง ก็คงสบายขึ้น

ท่านพุทธทาส กล่าวไว้ "มันเป็นเช่นนั้นเอง"

อือ...สบายใจดี!

"""

อ๋อ ครับผม

วันอังคารที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2554

หลายๆครั้งในการดำเนินชีวิต...เราต้องสังเกต "สัญญาณเตือน" ไว้บ้าง...


การดำเนินชีวิตของเราแต่ละวัน
มีหลายๆเรื่องผ่านเข้ามา

หากเปรียบไปแล้ว...
ก็คงเหมือนเราขับรถไปตามเส้นทางต่างๆ
เป็น "เส้นทางชีวิต"
ที่บางครั้งเรากำหนดมันไม่ได้ว่า...
จะไปในเส้นทางที่ปลอดภัยเพียงอย่างเดียว

หากเราไม่ระมัดระวัง
บางครั้ง...เราอาจประสบอุบัติเหตุได้บ้าง
เรื่องเล็กน้อยบ้าง..เรื่องใหญ่บ้างกับบางคน

การสังเกตุ "สัญญาณเตือน" ในระหว่างทาง
น่าจะช่วยให้การเดินทางชีวิต "ปลอดภัยมากขึ้น"
หรืออย่างน้อยที่สุด...
เรื่อง "ใหญ่ก็กลายเป็นเล็ก"

...

ดังนั้น...
หลายๆครั้งในการดำเนินชีวิต...
อย่าลืม!...
สังเกต "สัญญาณเตือน" ไว้บ้างนะครับ...

...
อ๋อ ขอรับ

วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

"ขอจงภูมิใจในการเรียนที่รามคำแหงของพวกเรา"...

"ขอจงภูมิใจในการเรียนที่รามคำแหงของพวกเรา"...

อย่างน้อย มันผู้ใดที่บอกว่า รามเรียนง่าย...ให้มันมาดู
อย่างน้อย มันผู้ใดที่บอกว่า เด็กรามก็งั้นๆ...ให้มันมาลอง(วิชา)
อย่างน้อย มันผู้ใดที่บอกว่า จ่ายครบจบแน่...ให้มันจงตรอง..ดูใหม่

เพื่อนคนหนึ่งบอกว่า "ทำข้อสอบยาก 1 ข้อ..ดีกว่าทำข้อสอบง่าย 100 ข้อ"...

เพราะยาก จึงรู้ว่ามี "คนเก่ง"
เพราะยาก จึงรู้ว่ามี "คนแกร่ง"
เพราะยาก จึงรู้ว่า "เรามีเพื่อนแท้"

ง่าย คือ "ความล้มเหลว" ครับผม...


อ๋อ ขอรับ

วันพุธที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554

sugar sugar sugar !!!


sugar sugar sugar !!!

...

ช่วงนี้...
ฝรั่งเค้าเริ่มใช้คำที่เน้น ด้วยการเขียนหรือพูดเป็น 3 คำ...
เป็นเทคนิคของเขาครับ

sales sales sales

win win win

อะไรประมาณนี้...

เช้านี้ที่อเมริกาก็เจอแบบนี้อีกเหมือนกัน...

เล่นกันถึงบนโต๊ะอาหารเลยทีเดียวครับ

sugar sugar sugar !!!

ไม่ "หวาน" ให้มันรู้ไป !

...


อ๋อ ขอรับ

วันอังคารที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2554

"ส้มตำ" จานอร่อยที่สุดในโลก ที่อเมริกา


"ส้มตำ" จานอร่อยที่สุดในโลก ที่อเมริกา
...

ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นหรือครับ

มีอยู่สองเหตุผลหลัก ได้แก่

๑. ความต้องการ สูงขึ้น 10-20 เท่า
มาที่ต่างประเทศ...
ธรรมดา คนไทยก็คิดถึงอาหารไทย
ความต้องการมันจึงสูงขึ้นอย่างมากมาย ชัดเจน
ยิ่งมีคนมากระตุ้น บอกว่ามีร้านอาหารไทย...ยิ่งแล้วใหญ่เลย...อยากมากๆครับ

๒. ส้มตำร้านนี้(ที่มินเนโซต้า อเมริกา) เกินความคาดหวัง มากถึง 10-15 เท่า
อร่อยรสชาติเหมือนที่เมืองไทย
เดิมเคยกินอาหารไทยที่อเมริกา...รสชาติและองค์ประกอบ ไม่ค่อยพอใจเท่าใด
อันนี้ คิดในมุมคนไทยนะครับ
มาเจอร้านนี้...ที่รสชาติแทบจะเป็นเนื้อเดียวกับที่เมืองไทยเลย
ก็เลยต้องให้คะแนน...เกินร้อยครับผม

...

วันหลังใครมาแถวนี้..อย่าลืมแวะนะครับ
ท่านจะมีความทรงจำใหม่ ที่ดีและสวยงาม จากร้านอาหารไทยในต่างแดน
"มีอย่างนี้ แบบนี้ด้วยหรือเนี่ย!"

อ๋อ ขอรับ

วันจันทร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2554

ม. ให้อะไร ?


ช่วงนี้...
มีคำถามกลับมาที่ตัวเองอีกครั้ง...
เกี่ยวกับเรื่องเรียน

ไม่ได้ฟังเพลงนี้นานมากแล้ว...
กลับมาฟังอีกที..รู้สึกหนุ่มขึ้นเยอะเลย

ช่วงชีวิตในมหาวิทยาลัยสมัยก่อน...
มีเรื่องคำถามประมาณนี้เยอะมากๆ...
ไม่แน่ใจว่า..ในปัจจุบันนี้..ยังถามแบบนี้กันอยู่หรือเปล่า?

ปัจจุบัน...
บ่อยๆที่มีเสียงคุยกันถึงการได้รับการศึกษาจากมหาวิทยาลัยไทยว่า...
คุณภาพอยู่ตรงไหน...
บางครั้งถึงขั้นพูดหนักเลยว่า "จ่ายครบ จบแน่"...

เลยคิดว่า..มันคงเป็นเรื่องการมองสองด้าน..

ด้านที่หนึ่ง...
นักศึกษาจะไปเอาวิชาอะไร อย่างไร กับสถานศึกษา

ด้านที่สอง...
สถานศึกษา คาดหวังผลลัพธ์ออกมาเป็นอย่างไร และพัฒนาวิชาได้สอดคล้องเพียงใด

"ม. ให้อะไร" (ของพี่ปู)...
ผมว่า..ยังคงไพเราะ และ...
ยังเป็นประเด็นเช่นเดิมข้างต้นครับผม

...

อ๋อ ขอรับ

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554

พลังที่ส่งออกไป ยิ่งร้อนแรงมากเท่าใด พลังนั้นจะกลับมาเล่นงานตนเองได้

พลังที่ส่งออกไป ยิ่งร้อนแรงมากเท่าใด หากร่างกายไม่พร้อม พลังนั้นจะกลับมาเล่นงานตนเองได้





วันนี้...
ใช้พลังที่มีทั้งหมด...เรียกว่าร้อยเปอร์เซ็นต์เลยก็ว่าได้
ไปกับการเป็น the trainer..ที่เกี่ยวกับการ "สร้างพลัง"

การจะทำให้คนอื่นๆ..รับพลังจากเรา หรือ เติมพลังจากเรานั้น
เราต้องรวบรวมพลัง แล้วขับพลังส่งออกไปยังคนๆนั้นอย่างเต็มที่
ถึงจะสำเร็จผล

วันนี้...ก็เห็นผลในระดับดีทีเดียว

เพียงแต่...
เข้าใจสิ่งหนึ่งของชีวิตขึ้นมาหลังการทำงานนี้คือ...
"หากร่างกายมันไม่พร้อม ไม่แข็งแรงพอ...
พลังที่ส่งออกไป...มันจะแผ่รังสีความร้อนแรง..กลับมาเล่นงานเราได้เหมือนกัน"

ต้องยอมรับว่า...ขาดการเตรียมร่างกายไปจริงๆ
เตรียมเฉพาะพลังใจ พลังความตั้งใจ พลังงาน และพลังความคิด
เพียงส่วนเดียว...

เข้าใจแล้ว...ก็เริ่มกันใหม่
อีกครั้ง!
.....

อ๋อ ครับผม


วันพุธที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2554

ให้ออกไป กลับได้กลับมา...การส่งถ่ายพลังวัต "พลังแห่งการต่อสู้ชีวิต"


ให้ออกไป กลับได้กลับมา...การส่งถ่ายพลังวัต "พลังแห่งการต่อสู้ชีวิต"



 
วันนี้...
เพิ่งเข้าใจและรู้สึกได้..อย่างแท้จริง
กับคำว่า..."ยิ่งให้ ยิ่งได้"

...

น้องคนหนึ่ง...พลังกำลังจะหมด
จริงๆแล้ว เราเองก็พลังวัตลดลง

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้
ได้แต่รวบรวมและใช้พลังที่มีอยู่..ให้กำลังใจน้องคนนั้นไป
กระตุ้น "พลังแห่งการต่อสู้" ให้กลับคืนมา
หรืออย่างน้อย...ให้คงเหลืออยู่

...
ปรากฏว่า...
ยิ่งพูดให้กำลังใจน้องมากเท่าใด
พลังวัตของเราไม่หดหายไปไหน
กลับยิ่งเพิ่มขึ้นมา...จนเต็มเหมือนเดิม

แปลก...แต่จริง!

เลยถึงบางอ้อ...เข้าใจแล้วว่า...
ที่คนพูดกันว่า..."ยิ่งให้ ยิ่งได้"
มันเป็นเช่นนี้นี่เอง...

...

อ๋อ ครับผม


วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554

"ความสำเร็จ"


"ความสำเร็จ"

"ความสำเร็จ...ไม่ได้มาจากการเคลื่อนไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว
ความสำเร็จที่แท้จริงและยิ่งใหญ่...
ต้องเป็นความสำเร็จ ที่มีการเคลื่อนทั้งจากการไปข้างหน้าและ..
การเคลื่อนขึ้นด้านบนด้วย

เฉกเช่น..
การไต่เขาสูง
ที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรค
ทั้งจากการปีนไปด้านหน้า..
และในขณะเดียวกัน
ก็ต้องไต่ขึ้นสู่ที่สูงด้วย..."




วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2554


"ชีวิต จะเป็นชีวิตอยู่ได้...
ก็ต่อเมื่อ มีความรัก ความเมตตา...
ชีวิตที่ขาดความรัก ความเมตตา ก็คือ...ชีวิตที่ตายแล้ว"

มหาตมะ คานธี