เราทุกคนต่างประสบ พบ เจอ ถูกกระทบ... กับสิ่งมากมาย...
บางครั้งมาจากข้างในตัวตน...
แต่ส่วนมาก..มาจากข้างนอกตัวเรา...
หากเราได้ตั้งใจ...และ ตั้งสติ...
"พิจารณา" ทุกสิ่งนั้นๆ...
จึงน่าจะเป็นประโยชน์ต่อตนเอง...
หรือแม้กระทั่ง... ผู้อื่น
"ชีวิต"... ก็เหมือนต้นไม้
ที่เติบโตขึ้นตามวันเวลาที่ล่วงเลย
แต่มันก็โตอย่างมีขีดจำกัด...
ต้มไม้ที่โตสูงขึ้นไปบนฟากฟ้า ทะลุเมฆ เฉกเช่นในนิทานนั้น
ผมคิดว่าในชีวิตจริงบนโลกใบนี้.. คงไม่มี
ผมยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าจะเจอแบบนั้นได้
คุณเคยนั่งลงนับรองเท้าที่คุณเคยสวมใส่..
ตั้งแต่เด็กๆ...จนโตมาถึงปัจจุบันไหมครับ
คุณสวมใส่ไปแล้วกี่คู่?
หากลองนับเล่นๆดู...
ก็จะรู้ว่า...เยอะมาก จนอาจไม้รู้แน่ชัดว่ากี่คู่กันแน่...
นั่นก็แสดงว่า..
ชีวิตเราเดินทางมาไกลพอดู...
ความรู้ที่เราได้รับ...
ประสบการณ์ที่เราผ่านมา... ทั้งดีและไม่ค่อยจะดีนัก...
ยังคงวนเวียนอยู่ในจิตใจของเรามากมาย...
รอวันเหงาๆ...ว่างๆ...
สิ่งเหล่านั้น ก็จะออกมาทักทาย..คุยกับตัวเรา... ให้น้ำตาได้ซึมๆบ้างในบางครั้ง
คุณเคยมีประสบการณ์อะไรบางอย่างที่เรียกว่า "เฉียด" บ้างไหมครับ...
รู้สึกอย่างไรบ้าง?
ผมเอง "เฉียด" มาแล้วสองหน... เกือบตาย แต่ก็รอด!
แต่ก็ทิ้งความทรงจำและคำถามหลายอย่างไว้ในตัวผมเอง...
ไม่อยากกลับไปคิด หรือจินตนาการต่อเลยว่า...
หากผลลัพธ์ของ "เฉียด" มันรุนแรงกว่านี้...
จะเป็นอย่างไรในปัจจุบัน..(?)...
คุณเคยสัมผัส "ด้านมืด" ของตนเองหรือเปล่าครับ...
รู้จักมันดีแค่ไหน...
และผลกระทบของการที่ด้านมืดมันแผลงฤทธิ์ไว้...มากมายเพียงไร
ผมเชื่อว่าธรรมชาติสร้างอะไรมาด้วยความสมดุลเสมอ
มีด้านมืด ก็ย่อมต้องมี "ด้านสว่าง" เป็นของคู่กัน
หากเราควบคุมด้านมืดได้ดี... ส่งเสริมการอยู่กับด้านสว่าง...
ชีวิตคงจะทุกข์ได้น้อยลง หรือสุขคงมีมากขึ้น
ถ้าอยากอย่างนั้น...
แล้วจะทำอย่างไรดีครับ...
ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้... แต่มีบางคนบอกว่า "เราเลือกที่จะเป็นได้"
คำถามคือว่า "จะต้องออกแรงมากเท่าใด" ถึงจะเป็นในสิ่งที่เราเลือกอยากจะเป็นครับผม?
ถึงตรงนี้ก็คงมีใครบางคนบอกว่า...
"คุณอยากจะเป็น คุณมีวิสัยทัศน์แบบไหน ชัดเจนเพียงใด"
มี "ความมุ่งมั่น" มากน้อยแค่ไหน
ก็คงจะจริงนะครับ...
อย่างน้อยการที่เรามีความชัดเจนและมุ่งมั่น...
ก็คงทำให้เราไม่สะเปะสะปะและมีพลังในการต่อสู้
"ขอลองซักตั้งเถอะ" แม้มันจะไม่ได้ดังประสงค์ก็ตาม
ให้แง่คิดที่ดีที่สุด 2 ข้อ ไว้นานมากแล้ว
แต่ผมจำติดใจและติดสมอง
ข้อที่หนึ่ง "อย่าหลอกตัวเอง"
อย่าหลอกและอย่าหลงตัวเอง จนทำให้ต้องไปทำอะไรที่ผิดพลาดกับชีวิตตนเอง
และ ข้อสอง "อย่าดูถูกตัวเอง"
อย่าดูถูกดูแคลนตัวเอง จนไม่ยอมทำอะไรเลย
ปล่อยชีวิตเหลวไหล หรือถึงขั้นเหลวแหลก
เหมือนสุกรที่ถูกเลี้ยงอยู่ในกรง
นั่งนอนรอวันสิ้นลม
ปล่อยชีวิตล่องลอย ผ่านเลยไป "วันแล้ววันเล่า"...อย่างน่าเวทนา!
จงมาร่วมกัน...พิจารณา
"ตัวเรา" และ "สิ่งที่เกี่ยวพันกับตัวเรา" ดูเถิด.
ให้สมกับที่เราทุกคนถูกเรียกขานนามว่า "มนุษย์ผู้ประเสริฐ" ของโลกใบนี้.
.
.
.
.
กลับมาอ่านที่ตนเองเขียนไว้...
ตอบลบอืม...คิดในใจ..."แจ่มว่ะ!"
อืม...เราก็เขียนได้ดีเหมือนกันนี่นะ
ฮ่าฮ่า...(ลำพอง?)