วันพุธที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ของใหม่ๆ ใครๆก็สนุก


เวลาเราได้อะไรใหม่ๆ
เข้ามาในชีวิต
หากเป็นสิ่งที่เราสนใจแล้วล่ะก็...
เราจะขลุกอยู่กับมัน "ตลอดเวลา"
เพราะอะไรน่ะหรือ?
ก็คงเพราะเป็นสิ่งที่เรารู้สึกสนุก
มีความสุขกับการได้ขลุกกับสิ่งนั้นๆ
และอยากจะขลุกอยู่อย่างนั้น...
นานๆ...หากเป็นไปได้

ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่
เด็กเล็กๆ
เด็กโตขึ้นมาหน่อย
วันรุ่น
วัยทำงาน
หรือแม้แต่...
วันสูงอายุ...(เราจะไม่เรียกว่าคนแก่)

ผมว่าก็คงมีลักษณะ "แบบเดียวกัน"

แล้วกาลเวลาที่ผ่านไป...
สิ่งใหม่ก็กลายเป็น "สิ่งเก่า"
เราเองก็จะพยายามหา "สิ่งใหม่ๆ"
เข้ามาอีก...
เราก็จะสนุกอยู่กับสิ่งใหม่ๆนั้นอีก
ถึงวันหนึ่ง...
สิ่งนั้นก็กลายเป็น "สิ่งเก่าๆ"
อีกเช่นกัน

และก็แน่นอนว่า...
เราก็คงหา "สิ่งที่ใหม่กว่า"
เข้ามาสนุก

อยู่อย่างนี้...เสมอๆ
จะเรียกว่า "วัฏจักร" ก็น่าจะได้

"ความสนุก" ดูไปแล้วมันก็...
"ไม่ยั่งยืน" แต่อย่างใด

ดังนั้น...
ความสนุก ก็เป็นสิ่งที่เอาไว้ "พิจารณา" ได้อีกสิ่งหนึ่ง
เหมือนกัน

...
อ๋อ ครับผม

วันพฤหัสบดีที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

U กับ I อยู่ใกล้กัน

มีน้องคนหนึ่ง...
เขียนถึงเพื่อนว่า...
" U กับ I อยู่ใกล้กัน"
แล้วแปะรูปคีย์บอร์ดของคอมพิวเตอร์มาให้ดู

อืม...
เจ๋งว่ะ...คิดได้ไง!

ทำให้ผมอดนึกไม่ได้ว่า...
ของบางสิ่งอยู่ใกล้ๆตัวเรา
และเราอาจจะสัมผัสกับมันตลอดเวลา
แต่หากเราไม่ได้สังเกต
หรือมองเข้าไปในนั้นให้ลึกๆแล้ว
อาจจะไม่เห็น "ความหมายดีดี" ที่ซ่อนอยู่ก็ได้

อืม...
U กับ I อยู่ใกล้กัน
แม้ตัวห่าง..แต่ใจถึงได้กันเสมอ

...
อ๋อ ครับผม

วันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

Valentine ปีนี้ ดูคนไทยสนุกจัง


ผมออกจะแปลกใจอย่างมาก
กับความเป็นวันแห่งความรัก
หรือ Valentine's day
ของปีนี้

ที่แต่ละที่ แต่ละจังหวัด
จัดงานกันอย่างมากมาย
หลากหลาย

บางที่ผมนึกว่ามีงานรับปริญญา
เพราะมีการวางขายดอกไม้ข้างทาง
หรือแม้กระทั่ง ช่อตัวการ์ตูน (คล้ายๆช่อที่ให้ตอนรับปริญญา)
เลยงงๆว่า...เอะปีนี้มันแปลกไป

บางที่ถึงขั้นจัดงานในโรงเรียนทั้งวันทีเดียว
มีเล่นคอนเสิร์ตกัน
อืม...ผมก็ว่าแปลกนะ
ไม่เคยเห็นมาก่อน

ไปกินข้าวตอนเย็นในเมือง
ดูแล้วไม่น่าจะมีคนมากนัก
เอาเข้าจริงๆ...คนแน่นขนัด
แบบต้องรอคิวกัน(แม้จะสี่ทุ่มแล้วก็ตาม)

อืม...
ปีนี้ Valentine มาแรงจริงๆ

...
อ๋อ ครับผม

วันจันทร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

Japan Yen เงินเยน "แข็งโป๊ก"...ซื้ออะไรไม่ลง!


ปีนี้
ค่าเงินเยนของญี่ปุ่น "แข็งมาก"
ต้องเรียกว่า...
"แข็งโป๊ก" เพราะแข็งเหมือนหิน
เคาะแล้วเจ็บมือ

ซื้อของไม่เหมือนเมื่อปีก่อนๆ
ที่ซื้อได้เยอะ
ปีนี้...ซื้อได้น้อยลง
และบางอย่าง..."อดซื้อ"
เพราะไม่กล้าควักเงินออกมาซื้อจริงๆ

...
อ๋อ ครับผม

วันอาทิตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ขอบคุณความเจ็บป่วยที่.......

http://cdn.learners.in.th/assets/media/files/000/147/224/original_sick.gif?1285368563
ขอบคุณ "ความเจ็บป่วยไข้" ที่...

ทำให้ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น
ทำให้รู้ว่า "เครื่องเริ่มรวนแล้ว"...ต้องพัก
ทำให้กินอาหารได้น้อยลง..นั่นคือ เบียดเบียนสิ่งอื่นลดลง
ทำให้ได้อ่านหนังสือเก่าเก็บ...ที่ซื้อมานานแล้ว แต่ถูกวางอยู่ในชั้น
ทำให้เสียงเปลี่ยน...รู้ว่าทำ "เสียงหล่อ" ก็ได้เหมือนกัน
ทำให้รู้ว่า "ความจำเป็นของชีวิต" ก็มีอยู่เท่านี้เอง
ทำให้จ่ายเงินน้อยลง..เพราะไม่ต้องไปห้างในวันหยุด
ทำให้ "เรี่ยวแรง" น้อยลง...โอกาสไปว่าคนอื่นก็น้อยลงตามไปด้วย

...
อ๋อ ครับผม

วันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

"ปีนี้" ทำไมเวลามันเดินเร็วจัง

ทำไมไม่รู้...
เวลาของปีนี้...
มันเดินเร็วจัง

แป๊บเดียวก็กุมภาเสียแล้ว
งานเยอะทำแทบไม่ทัน
เล่นเอา weak ไปเลย 
ร่างกายมันเริ่มแสดงอาการเครื่องรวน

ส่วนหนึ่งคงเพราะอากาศที่ไม่ปรกติ
แน่นอนว่า...
"มันไม่ปรกติ"

จะว่าอายุมากขึ้น
ก็คงส่วนหนึ่ง
แต่ไม่ควรมีอาการแบบนี้

คิดอีกที...
เอาน่า...ยังมีงานสนุกๆรอให้ทำเยอะแยะ
งานหนักไม่เคยฆ่าใคร

ขออย่างเดียว...
พวกชอบวิจารณ์และนินทา...
ไม่พูดบ้างก็คงดี

...
อ๋อ ครับผม

วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

waiting for the end - เมื่อไรมันจะถึงเวลาของมัน ?


ชอบชื่อของภาพนี้จัง
waiting for the end

เมื่อไรมันจะจบ
เมื่อไรมันจะถึงเวลาของมันเสียที
???

กลับมามองดูชีวิตของตนเอง
อืม...มันก็มีความรู้สึกคล้ายๆกับชื่อของภาพนี้เหมือนกัน

ชีวิตมันเหมือนดิ้นๆ...
ดิ้นไปทางซ้าย...
ดิ้นไปทางขวา...

หากเปรียบเทียบภาพให้ชัดเข้าไปอีก
ก็คงเหมือนปลาที่ถูกจับขังอยู่ในข้อง

เป็นธรรมชาติของปลาที่ถูกจับขัง
เราจะเห็นว่ามันจะเอาแต่ดิ้นท่าเดียว
พอเหนื่อย..มันก็จะหยุดสักพัก
แล้วมันก็ดิ้นใหม่...
ดิ้นอยู่อย่างนั้น
รอว่า..
เมื่อไหร่...
จะถึงเวลาของมันเสียที ?

ชีวิตคน...
ก็คงไม่ต่างอะไรกับภาพของปลาที่ถูกจับขัง
...อย่างนั้น

...
อ๋อ ครับผม